Artykuł poświęcony jest analizie literackich reprezentacji Galicji, uwzględniającej narzędzia interpretacyjne wypracowane na gruncie zwrotu topograficznego. Przedmiotem analizy są dwa dyskursy dotyczące regionu: ukraiński i polski, omówione na przykładzie eseistyki Jurija Andruchowycza i Andrzeja Stasiuka. Dla obu pisarzy opowieść o Galicji, rozumianej jako przestrzeń pograniczna i post-graniczna zarazem, jest punktem wyjścia do rozważań na temat epistemologii i ontologii polsko-ukraińskiego pogranicza oraz szerzej – Europy Środkowej. Między ujęciami twórców zaznacza się jednak różnica, którą można opisać za pomocą opozycji miasto/prowincja: Andruchowycz zgłębia palimpsestowy, heterotopiczny charakter galicyjskiej urbanosfery, a Stasiuk koncentruje się na przestrzeniach jak najbardziej marginalnych. Sensy implikowane przez tę różnicę ewokują inne u obu twórców koncepty ideologiczne zarówno mikro-, jak i makro-regionu.
Idea Galicji po(st)granicznej w ukraińskim i polskim dyskursie postkolonialnym. Na przykładzie eseistyki Jurija Andruchowycza i Andrzeja Stasiuka
Numer:
2014 / 6