Articles: Marcin Rychlewski

Autor proponuje opis dzisiejszego polskiego ruchu wydawniczego, posługując się przede wszystkim kluczem dystrybucyjnym. Wyróżnia obieg „główny” o charakterze popularno-komercyjnym oraz trzy „obiegi sprofilowane o mniejszym zasięgu”. Pierwszy za Przemysławem Czaplińskim nazywa „książkostradą” i utożsamia z dominującymi sieciami, takimi jak „EMPiK”. „Obiegi sprofilowane” (naukowy, religijny i literacki) porównuje do dróg lokalnych, z których jednakże istnieje również możliwość wjazdu na wydawniczą „autostradę”. Autor zauważa, że im bliżej dystrybucyjnego centrum, tym większa heterogeniczność i rozproszenie tego, co się w nim znajduje. I na odwrót: im bliżej peryferii, tym większa jednorodność i specjalizacja oferty. Proponuje także, by dawne „wertykalne” metafory, służące do opisu socjoliterackich zjawisk, zastąpić „horyzontalnymi”. Obieg „wysokoartystyczny” i „popularny” nie układa się dziś bowiem w wyrazistą opozycję, podobnie jak układ „obieg główny” – „obiegi sprofilowane”. Autor uważa ponadto, że problematyczne staje się w ogóle pojęcie „obiegów literackich”, które należałoby zastąpić „obiegami wydawniczymi” i dopiero w ich kontekście badać udział literatury w całokształcie rynku książki.

Autor omawia zjawisko intertekstualności rocka, który – w odróżnieniu od literatury – ma charakter wielokodowy – stanowi konglomerat muzyki, słowa i obrazu