Artykuły: Beata Stefaniak

Artykuł koncentruje się wokół interpretacji wiersza Jarosława Iwaszkiewicza pt. Kołysanka o kolibrach, opublikowanego w „Skamandrze” w 1922 r. Utwór został odczytany m.in. w kontekście teorii dyskursu miłosnego Barthes’a i uwag Germana Ritza. Centralnym zagadnieniem staje się tu sposób wyrażania przez podmiot pożądania, które dochodzi do głosu w warstwie brzmień i daje się odkryć w zawartych w wierszu obrazach. W związku z tezą o autobiograficzności wczesnej poezji Iwaszkiewicza do interpretacji został wprowadzony kontekst znajomości poety z Marią Pawlikowską-Jasnorzewską. Obraz rozwijających się wzajemnych relacji Skamandryty i satelitki grupy w zestawieniu z interpretacją wiersza sugeruje możliwość istnienia tytułowej „przedwiedzy” poezji.

Tekst poświęcony kołysance i problemowi jej autorstwa. Kołysanki, stereotypowo określane jako pieśni kobiece, na polu muzyki poważnej i w literaturze zostały szybko przyswojone przez mężczyzn i są przez nich z powodzeniem uprawiane. „Przejęcie” kołysanki nie odbyło się bezboleśnie, o czym świadczy m.in. relacjonowany na łamach XIX-wiecznej „Wisły” spór o tę formę. Autorka analizuje zależności między płcią autora a kształtem i treścią kołysanek w kontekście przemian kultury (dojście kobiet do głosu w sferze publicznej oraz odejście od modelu kultury tradycyjnej) i teorii pisarstwa kobiecego.