Artykuł jest próbą całościowego ujęcia Dziennika Sławomira Mrożka, obejmującego lata 1962-1989 i opublikowanego drukiem w postaci trzech obszernych tomów przez Wydawnictwo Literackie. Przedstawiona przez autorkę propozycja odczytania diariusza jest polemiczna wobec większości krytyków zabierających głos w sprawie odbioru Dziennika. Wynika to z faktu, że autorka potraktowała Dziennik przede wszystkim jako praktykę piśmienną, nie zaś jako tekst. Zapleczem teoretyczno-metodologicznym dla takiego ujęcia stały się dla niej prace Philippe’a Lejeune’a i Pawła Rodaka, którzy kładą w nich nacisk na praktyczny czy nawet pragmatyczny charakter prowadzenia dzienników. Dlatego, analizując diariusz Mrożka z lat 1962-1989, autorka próbowała odpowiedzieć przede wszystkim na pytanie o funkcję, jaką pełnił on w życiu pisarza.
Słowa kluczowe: Sławomir Mrożek, dziennik, praktyka piśmienna
Od zarządzania twórczością do zarządzania własnym życiem. Wstęp do lektury Dziennika 1962-1989 Sławomira Mrożka
Numer:
2018 / 6