Artykuły: Ewa Kobyłecka-Piwońska

Celem artykułu jest omówienie argentyńskich interpretacji twórczości Gombrowicza dokonywanych w odniesieniu do pojęcia pozy. W pierwszej kolejności Kobyłecka-Piwońska przedstawia w perspektywie historycznej zjawisko symulacji jako choroby oraz strategii asymilacji stosowanej przez argentyńskich imigrantów. Następnie analizuje fragmenty Dziennika, stosując kategorię pozy w odniesieniu do postawy życiowej oraz strategii opowiadania. Artykuł zamyka analiza fragmentów Wędrówek po Argentynie, w których pozą okazuje się polska i argentyńska narodowość przedstawiona w optyce egzotyzmu.

Słowa kluczowe: Witold Gombrowicz, Argentyna, poza, César Aira, egzotyzm, narodowość

Ewa Kobyłecka-Piwońska
Uniwersytet Łódzki
Dziennik argentyński, czyli jakiego Gombrowicza czyta się w Buenos Aires
Celem artykułu jest analiza tekstu kluczowego dla argentyńskiej interpretacji Gombrowicza, czyli Dziennika argentyńskiego. Obejmuje ona, po pierwsze, historię jego powstania (przedstawioną w świetle korespondencji pisarza z wydawcą oraz tłumaczem), przekład oraz kompozycję, czyli układ fragmentów wybranych przez autora z pełnej wersji Dziennika. Dziennik argentyński jest najważniejszą składową autoprezentacji Gombrowicza przygotowanej na użytek czytelników hiszpańskojęzycznych i w dużej mierze determinuje interpretacje jego dzieła w tym obszarze kulturowym.
Słowa kluczowe: Witold Gombrowicz, Dziennik argentyński, przekład, literatura argentyńska.

Ewa Kobyłecka-Piwońska
Uniwersytet Łódzki
Gombrowicz we współczesnej Argentynie. Lektura grupy „Literal”
Celem artykułu jest przedstawienie interpretacji tekstów Witolda Gombrowicza zaproponowanej przez pisarzy argentyńskich redagujących w latach siedemdziesiątych XX wieku pismo „Literal”. Wychodząc od założeń współczesnej komparatystyki literackiej, omawia się pokrótce proces „argentynizacji” Gombrowicza, a następnie główne założenia lektury jego dzieła na kartach tego czasopisma oraz w powieści Cancha rayada Germana Garcíi. Lektura ta dokonuje się w opozycji do popularnej wówczas estetyki „powieści-świadectwa” i opiera się, po pierwsze, na akcentowaniu wagi tekstów, a nie osoby pisarza (co stanowi zmianę obowiązującego wówczas paradygmatu interpretacyjnego) oraz, po drugie, na zastosowaniu teorii psychoanalizy Jacques’a Lacana.
Słowa kluczowe: Witold Gombrowicz, „Literal”, Germán García, komparatystyka, literatura argentyńska.