Artykuł koncentruje się na sposobie reprezentacji homoerotycznego pożądania kobiet we współczesnym kinie na podstawie analizy Chloe Atoma Egoyana. Autorka poszukuje powiązań tego dzieła z tradycyjnymi gatunkami filmowymi, w tym z thrillerem erotycznym, ale przede wszystkim z filmem gotyckim, rozumianym jako kobiecy gatunek filmowy opowiadający o paranoi. Drugi plan rozważań stanowią współczesne refleksje na temat miejskiej przestrzeni publicznej, współczesnej architektury oraz modernistycznego paradygmatu w sztukach wizualnych, przełamanie którego stanowiło podstawowy postulat w formułowaniu artystycznego kobiecego podmiotu oraz pojęcia autorstwa kobiet. Artykuł zmierza do odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób problem widza-kobiety łączy się z kwestią lesbijskiego pożądania i zmianami zachodzącymi zarówno w przestrzeni publicznej, jak we współczesnym kinie?
Nawiedzony szklany dom – romans lesbijski a przestrzeń publiczna w filmie Chloe Atoma Egoyana
Numer:
2012 / 5