Artykuły: Grzegorz Niziołek

Autor na przykładzie analizy gejowskiego performansu Jana Peszka w realizacji scenicznej Trans-Atlantyku Witolda Gombrowicza z 1981 roku konstruuje teoretyczne pojęcie mikrozdarzenia sfery publicznej, definiowanego jako afektywna interwencja naruszająca powłokę akceptowanych dyskursów społecznych na temat homoseksualności w warunkach kultury przedemancypacyjnej. Tego rodzaju mikrozdarzenia dekonstruują zakładany w wypadku teatru publicznego, instytucji ukształtowanej na gruncie projektu oświeceniowego, izomorfizm reprezentacji scenicznych i dyskursu publicznego. Afektywna siła performansu jawi się jako zagrażająca podstawom komunikacji utrata kontroli nad konstruowanymi znaczeniami spektaklu i procesem odbioru.

Słowa kluczowe: sfera publiczna, teatr, homofobia, emancypacja, performans

Autor analizuje etyczne i polityczne aspekty sytuacji dawania świadectwa. Podkreśla wpływ badań nad Zagładą na ustanowienie współczesnego dyskursu na temat świadectw w obszarze ruchów emancypacyjnych, ale także niewspółbieżność obu tych pól. Kluczowym pojęciem staje się tutaj polityczna performatyka traumy jako sposób wykorzystywania świadectwa w przekształcaniu relacji władzy i koncepcji sfery publicznej.

Słowa kluczowe: trauma, Zagłada, ruchy emancypacyjne, sfera publiczna, świadectwo, performans

Autor, odwołując się do tekstu Susan Sontag, wskazuje na niepełnie rozpoznanie przez nią kręgu metafor związanych z AIDS. Metaforę plagi konfrontuje z ważną dla ruchu gejowskiego metaforą Holokaustu jako narzędzia mobilizującego aktywną postawę polityczną w walce z konsekwencjami epidemii AIDS. Bada jej znaczenie na trzech płaszczyznach: psychologicznej, historycznej i politycznej.
Słowa kluczowe: metafora, AIDS, Holokaust, Larry Kramer, amerykański ruch gejowski

Artykuł podejmuje temat historii społeczności homoseksualnych w Polsce w świetle koncepcji przeciwpubliczności Michaela Warnera. Na przykładzie katastrofy, jaka dotknęła kulturę i społeczność polskich homoseksualnych mężczyzn w Polsce lat osiemdziesiątych, autor wskazuje na trudności związane z badaniem tego zjawiska i jednocześnie proponuje nowe narzędzia badawcze do analizy słabo przyswojonego w polskiej kulturze obszaru doświadczeń społecznych.
Słowa kluczowe: homoseksualność, przeciwpubliczność, media, coming out

Artykuł zarysowuje koncepcję cenzury w afekcie jako zasady organizującej obszar widzialności postaci homoseksualistów w polskim teatrze. Autor rozważa zależności między społeczną homofobią a sposobem ustanawiania wspólnoty narodowej. Projekt jest próbą zdekonstruowania dominującego w polskiej kulturze paradygmatu teatru narodowego poprzez tropienie śladów przeciw-publicznego performansu queerowego w widowiskach teatru publicznego.

Słowa kluczowe: cenzura, afekt, homoseksualizm, teatr