Autor na przykładzie analizy gejowskiego performansu Jana Peszka w realizacji scenicznej Trans-Atlantyku Witolda Gombrowicza z 1981 roku konstruuje teoretyczne pojęcie mikrozdarzenia sfery publicznej, definiowanego jako afektywna interwencja naruszająca powłokę akceptowanych dyskursów społecznych na temat homoseksualności w warunkach kultury przedemancypacyjnej. Tego rodzaju mikrozdarzenia dekonstruują zakładany w wypadku teatru publicznego, instytucji ukształtowanej na gruncie projektu oświeceniowego, izomorfizm reprezentacji scenicznych i dyskursu publicznego. Afektywna siła performansu jawi się jako zagrażająca podstawom komunikacji utrata kontroli nad konstruowanymi znaczeniami spektaklu i procesem odbioru.
Słowa kluczowe: sfera publiczna, teatr, homofobia, emancypacja, performans