Artykuł przedstawia proces kształtowania się pamięci i świadomości kobiecej w poezji Zhai Yongming, której debiut w połowie lat 80. XX wieku uważany jest przez badaczy za początek dyskursu poezji kobiecej w literaturze chińskiej. Ze względu na wielowiekową marginalizację kobiecego głosu w kulturze Kraju Środka, dyskurs ten inspirowany był początkowo nurtami zachodnimi, w tym zwłaszcza amerykańską poezją konfesyjną. W swej dojrzałej twórczości, począwszy od lat 90., Zhai podejmuje liczne próby połączenia owego egzogennego dyskursu z tradycją literatury chińskiej, posługując się strategiami służącymi przebudowie świadomości i pamięci kulturowej, nazwanymi tu archeologią, arachnologią i alchemią, analizowanymi w artykule na przykładach konkretnych tekstów poetyckich Zhai.
Słowa kluczowe: chińska poezja współczesna, Zhai Yongming, pamięć, świadomość kobieca, poezja kobiet