Tekst stanowi omówienie kwestii reprodukcji życia codziennego w dwóch tomach poetyckich Jestem baba Anny Świrszczyńskiej oraz Dom, pokarmy Krystyny Miłobędzkiej, opublikowanych w pierwszej połowie lat 70. Przyglądając się twórczości poetek z perspektywy feministycznych teorii społecznej reprodukcji, można postawić tezę, że istnieje ścisły związek między oddolną działalnością emancypacyjną kobiet w PRL-u a twórczością literacką i poetycką. Perspektywa ta uwidacznia się w dwóch omawianych tomach, których głównym tematem i zarazem strategią emancypacyjną staje się kwestia pracy reprodukcyjnej kobiet.
Słowa kluczowe: praca reprodukcyjna, autonomizm feministyczny, teorie unitarystyczne, poezja kobieca, PRL