Artykuły: Katarzyna Szymańska

Celem artykułu jest dopracowanie koncepcji teoretycznej pojęcia metaprzekładu oraz uporządkowanie kryteriów, metod analizy i oceny tego zjawiska literackiego. Termin metaprzekładu pojawia się głównie w publikacjach dwóch badaczy (Jefima Etkinda i Anny Cetery), którzy doraźnie definiują jego znaczenie, ilustrując swe tezy badawcze przekładami. W artykule zostaje dokonane rozróżnienie obu ujęć na tle szerszego kontekstu przekładoznawczego oraz odmiennego pojmowania „metaliteratury”: z jednej strony metaprzekład rozumiany jako jedna ze strategii tłumaczeniowych opartych na tradycyjnej opozycji oryginał-przekład, z drugiej zaś – metaprzekład jako nieuchronna konsekwencja przybierającego na intensywności zjawiska retranslacji, z nowymi przekładami wchodzącymi w silną – często kontestującą – relację z poprzednimi tłumaczeniami. Ponadto w ostatniej części artykułu zostaje zasugerowana możliwa droga rozciągnięcia koncepcji w nowszym rozumieniu na opis współczesnych przekładów poezji.