Artykuł stanowi próbę zdefiniowania kategorii żenującego kobiecego performansu, którego istotą jest wykonanie w sferze publicznej emancypacyjnego gestu, naruszającego ogólnie przyjęte normy i konwenanse. Żenujący kobiecy performans wzbudza konsternację, niechęć i agresję, ale może być skutecznym narzędziem zmiany dyskursu, sposobu myślenia o danym zjawisku, a nawet ustawodawstwa. Przy użyciu teorii feministycznych (m.in. Sary Ahmed, Elaine Showalter, Marty Caminero-Santangelo), afektywnych (Marta Nussbaum) czy socjologicznych (Erving Goffman, Nancy Fraser) w tekście przedstawionych zostaje pięć podstawowych cech charakteryzujących tego typu wystąpienia.
Słowa kluczowe: żenada, zażenowanie, feminizm, sfera publiczna, performans, szok