Tekst jest recenzją Notatników Aleksandra Wata, wydanych w transkrypcji i opracowaniu Adama Dziadka i Jana Zielińskiego. Zawiera syntetyczną prezentację zawartości tomu połączoną z próbą wydobycia najważniejszych problemów w nim obecnych. Brudnopisy Wata są pojmowane jako ślad procesu twórczego, unaoczniający jego zmienność, pokazujący liczne zerwania i kontynuacje. Zaproponowany tu sposób czytania i oceny wynika z przyjęcia stanowiska krytyki genetycznej.
Słowa kluczowe: Aleksander Wat, brudnopis, proces twórczy, recenzja, krytyka genetyczna