Artykuł dokonuje przeglądu współczesnych kierunków recepcji myśli Tadeusza Peipera, którego obserwacje dotyczące sztuki i kultury okazują się prekursorskie wobec wielu kluczowych dziś diagnoz społecznych i estetycznych oraz są doceniane poza kontekstem literaturoznawczym, m.in. na gruncie komunikacji społecznej, medioznawstwa, kulturoznawstwa, urban studies, filmoznawstwa, teorii architektury. Peiper, mimo że nie legitymuje się dorobkiem w zakresie sztuk wizualnych, inspiruje też kuratorów wystaw. Mocno zakorzenione w obiegu są także jego celne sformułowania, zwłaszcza tytuł manifestu Miasto. Masa. Maszyna. Często nawet bez wskazywania autorstwa i odwołań do twórcy Awangardy Krakowskiej widoczna jest żywotność i przydatność sformułowanych na początku XX wieku ujęć potwierdzonych przez trafnie rozpoznany kierunek transformacji cywilizacyjnych i obecne zainteresowania artystyczne oraz badawcze.
Słowa kluczowe: Tadeusz Peiper, awangarda, recepcja, komparatystyka interdyscyplinarna, komunikacja społeczna, studia kulturowe, medioznawstwo, filmoznawstwo, studia miejskie, teoria architektury, miasto, muzeum, networking