Artykuły: Marta Baron-Milian

Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji losów formuły F24, znanej przede wszystkim jako tytuł „Almanachu Nowej Sztuki” z 1924 roku i rozwijanej zwykle jako „Futuryzm 1924”. Taką interpretację podważa jednak fakt, że formuła „F.24” pojawia się także w tytule zaginionych manifestów Jerzego Jankowskiego, powstałych nie później niż w 1919 roku, odnotowanych w Tramie wpopszek ulicy. W artykule zaprezentowane zostają wyniki badań nad najwcześniejszą fazą polskiego futuryzmu, których podstawę stanowią materiały archiwalne, a wśród nich przede wszystkim odnalezione wspomnienia siostry Jankowskiego, Janiny Jankowskiej-Orynżyny, rzucające nowe światło na charakter zaginionych manifestów i wygłaszanych w klubie futurystów „orędzi” autora Tramu. W ich perspektywie F24 można odczytywać inaczej niż dotychczas, jako zaskakującą i wyjątkowo pojemną formułę (polskiego) futuryzmu.

Słowa klucze: awangarda, futuryzm, Nowa Sztuka, Jerzy Jankowski, manifesty

Artykuł stanowi próbę analizy fenomenu Notatników Aleksandra Wata przy wykorzystaniu różnych optyk badawczych, wśród których znalazły się m.in. teorie archiwum, genetyka tekstów i krytyka somatyczna. Najważniejsze z zawartych w szkicu rozpoznań dotyczą szczególnego typu epistemologii pisania oraz interdyscyplinarnego projektu akumulacji i organizacji wiedzy, które wyłaniają się z notatek pisarza, dając obraz znoszenia granic pomiędzy tym, co naukowe i społeczne, estetyczne i polityczne. Praktyki te stwarzają tym samym warunki dla zaistnienia wiedzy upodmiotowionej, która artykułowana na różne sposoby znajduje swoje szczególne miejsce w literaturze.

Słowa kluczowe: Aleksander Wat, Notatniki, archiwum, interdyscyplinarność, genetyka tekstów, krytyka somatyczna