Mój tekst proponuje odmienne od tradycyjnych odczytanie Sofijówki Stanisława Trembeckiego. Horyzontem rozważań nie jest – jak dotąd bywało – ani referencjalność tego poematu opisowego, ani sfera jego intertekstualności, lecz kwestia podmiotowości. Jej komplikacje – analizowane w stylu, który można byłoby nazwać dekonstrukcjonistycznym – prowadzą do paradoksów bardzo rzadko dotąd obserwowanych i opisywanych w literaturze polskiego oświecenia.
Jak nie zgubić się w ogrodzie czyli o Sofijówce Stanisława Trembeckiego
Numer:
2009 / 1-2