Artykuł podejmuje próbę namysłu nad pojęciem „literatury narodowej” i symboliczną przestrzenią „narodu” w kontekście globalizacji. Główny cel badawczy to przeformułowanie pojęcia „literatury narodowej” tak, aby stało się ono teoretycznie i interpretacyjnie funkcjonalne względem zagadnień globalizacji i „literatury światowej”. Ostateczną propozycję stanowi postrzeganie „literatury polskiej” jako „literatury w Polsce” (w odniesieniu do znanego rozróżnienia Kingi Dunin) – przy czym znaczenie pierwszego ulega rozszerzeniu na drugie. Analiza wychodzi od refleksji nad pozornością językowego i kulturowego transferu, oraz jej hermeneutycznymi implikacjami. Bada się hermeneutyczne aspekty „postmodernistyczności” oraz „wspólnoty wyobrażonej” – korzystając z kategorii „muzeum wyobraźni” Malraux, oraz czasownikowości i rzeczownikowości kultury według Themersona i Walcotta.
Słowa kluczowe: literatura narodowa, literatura światowa, „potwór hermeneutyczny”, „muzeum imaginacyjne”, globalizacja, „rzeczownikowość” i „czasownikowość” kultury, „literatura w Polsce”.