Marika Langot
UJ
Książka Charlotte Delbo Spectres, mes compagnons została w tym artykule przeanalizowana w celu zbadania, jaką rolę pełni obecna na wielu poziomach figura widma. Posługiwanie się nią służy zatem m.in. do zobrazowania działania pamięci oraz statusu świadka, a także sytuacji więźniów. To właśnie ona pozwala zrozumieć, w jakim stopniu literatura (w, o i po) Auschwitz jest niemożliwa i pozbawiona znaczenia, a w jakim okazuje się potrzebna do podtrzymywania człowieczeństwa oraz więzi między świadkami, ofiarami a tymi, którym się świadczy; do świadczenia o obozie w obliczu trudności z reprezentacją. Forma tego tekstu Delbo, wyrażone w nim przekonania oraz wielorakie znaczenie figury widma mogą stać się kluczem do interpretacji innych tekstów pisarki.
słowa kluczowe: pamięć, Auschwitz, Delbo, widmo, świadectwo
Bycie widmem. Doświadczenie Auschwitz u Charlotte Delbo
Numer:
2016 / 2