Na początku artykułu przedstawiam rozpowszechniony w okresie Młodej Polski stereotyp mieszczanina-filistra, który zakorzeniony jest zarówno w poglądach z przełomu wieków XIX i XX, jak i w późniejszej refleksji. Następnie polemizuję z tym obrazem, zwracając uwagę na zróżnicowanie środowiska mieszczan oraz na udział w nim artystów i odwołując się do literatury dokumentu osobistego. Druga część tekstu poświęcona jest problemom metodologicznym. Dystans między badaczem a przedmiotem okazuje się trudny do przezwyciężenia, a relacja dominacji – zachowana. Pojawia się więc potrzeba negocjowania innego języka i sposobu problematyzacji.
Życie kulturalne krakowskich mieszczan
Numer:
2008 / 3