Niniejsza publikacja siedmiu listów Marii Dąbrowskiej i Stanisława Stempowskiego pochodzi z liczącej 1034 listy, a czekającej na wydanie korespondencji z lat 1924-51. Listy sprzed 1939 r. obrazują rozwój twórczy pisarki i jej dochodzenie do samoświadomości artystycznej. Korespondencja z lat wojny i okupacji jest nieliczna i w treści powściągliwa. Listy pisane po 1945 r. przypadają na okres, gdy Dąbrowska, tkwiąca w związku z Anną Kowalską, wiele czasu spędzała we Wrocławiu, zaś Stempowski, jako wierny towarzysz życia, stał się strażnikiem miru domowego. Oboje byli krytycznymi komentatorami otaczającej rzeczywistości społeczno-politycznej i literackiej. Prezentowane tu listy z lat 1941-1950 są też niezwykłym dokumentem życia osobistego pisarki.
Słowa kluczowe: Maria Dąbrowska ; Stanisław Stempowski ; Literatura polska XX w.; Korespondencja; Listy okupacyjne; Polska po 1945