Prozatorski opis dzieciństwa, spędzonego we wioskach wschodniej Turyngii, które nazywano potocznie znużonymi, ze względu na specyficzną atmosferę, wywołaną bliskością złóż uranu. Nieobecność, znużenie i ciężkość odcisnęły się piętnem na czasie dzieciństwa autora. Stany, w jakich w dzieciństwie dokonywało się postrzeganie, stany, oddziałujące później jak pokrewne media, dzięki którym, jak nam się wydaje, najbardziej bezpośrednio odbieramy świat. I dlatego, można powiedzieć, już od chwili stawiania pierwszych kroków, rodzą się z nich teksty literackie, poetologiczne aksjomaty.
Terytorium znużenia
Numer:
2008 / 4