W Niesamowitej Słowiańszczyźnie Marii Janion odnajduje recenzent egzemplifikację postulowanej przez Profesor metody uprawiania humanistyki jako poznania i terapii. Diagnozie rozdartej tożsamości polskiej, powodowanej wyparciem słowiańskości i traumą postkolonialną, towarzyszą sugestie terapeutyczne: zrozumienie własnej kondycji i uznanie samego siebie w swoim transgranicznym jestestwie. Oznacza to szansę wyzwolenia z kompleksu wyższości-niższości, natomiast dla kultury polskiej, asymilującej różne cywilizacje, możliwość przekroczenia dotychczasowych ograniczeń.
Marii Janion zmagania z polskimi traumami
Numer:
2008 / 6