Celem artykułu jest refleksja na temat możliwych powodów milczenia o żydowskim pochodzeniu Stanisława Lema. Nie była to sytuacja odosobniona w Polsce. Zostaje więc ono potraktowane jako szerszy problem kłopotów z tożsamością polskich Żydów po II wojnie światowej w Polsce. Najpierw jest pokazana sytuacja pisarza żydowskiego wobec antysemityzmu katolickiego społeczeństwa, następnie jest analizowane pojęcie allosemityzmu wprowadzone przez Artura Sandauera, a wreszcie przywołane są wypowiedzi Stanisława Lema o sobie samym. Artykuł kończy pytanie czy Lema można nazwać prorokiem pozareligijnych źródeł etyki i wolności.
Słowa klucze: Stanisław Lem, tożsamość żydowska, Holocaust, antysemityzm, etyka