W artykule autorka podejmuje próbę prześledzenia procesu kulturowego i społecznego przepracowania katastrofy elektrowni Fukushima Daiichi przez Japończyków. Podejmuje również refleksję o wpływie awarii reaktora atomowego na kształtowanie się relacji pomiędzy Japończykami a skażonym środowiskiem. Tekst ten podejmuje wyzwanie opowiedzenia o katastrofie przez krajobraz, w którym przyroda staje się istotnym nośnikiem znaczeń, dotyczących zarówno samego wydarzenia jak i jego społecznych i kulturowych konsekwencji.
Słowa kluczowe: Katastrofa w Fukushimie Daiichi, skażenie radioaktywne, środowisko, dyskurs, japońskie relacje ze skażonym środowiskiem