Artykuł jest próbą oglądu całego szeregu zjawisk, które w epoce Republiki Weimarskiej wywarły znaczący wpływ na literaturę, a także obraz człowieka i społeczeństwa. Łączą się one nierozerwalnie z rozwojem cywilizacji przemysłowej, powstaniem nowego typu kultury, której emblematem i metaforycznym opisem staje się taśma produkcyjna. Autor analizuje wpływ popularności kina i radia zarówno na samą literaturę, jak i miejsce samej sztuki słowa oraz jej twórców w ramach społeczeństwa przemysłowego. Wreszcie przygląda się zmieniającemu się obrazowi twórczości literackiej za sprawą pojawienia się maszyny do pisania. W artykule przywołuje głosy literackich świadków narodzin kultury przemysłowej m.in.: Bertolda Brechta, Alfreda Döblina i Waltera Benjamina.
Literatura w kulturze przemysłowej
Numer:
2012 / 6