Tekst jest próbą podważenia – obecnej w nowoczesnych teoriach mediów i komunikacji –opozycji tekstu drukowanego i obrazu poprzez wskazanie na ich ścisłe historyczne związki i wzajemne uwarunkowania. Autor stawia tezę, że książka od samego początku była splotem wielu mediów. Przywołuje w tym celu historię i losy wynalazku druku, jego związki z malarstwem, wpływ myślenia matematycznego i geometrycznego na rozwój książki, wskazuje na ścisłe związki perspektywy malarskiej z potrzebą reprodukcji rysunku technicznego. Wskazuje także na doniosłość wynalazku druku i perspektywy linearnej dla rozwoju cywilizacji zachodniej, jego nowoczesne, komputerowe inkarnacje oraz nieaktualność opozycji kultury i techniki.
Książka i perspektywa
Numer:
2014 / 3