Zachowania nienormatywne w Muzeum Auschwitz-Birkenau często spotykają się z oburzeniem i potępieniem, także na łamach mediów ogólnopolskich. W opisanych tu badaniach chcieliśmy sprawdzić, czy reakcje takie jak śmianie się czy używanie telefonu (m.in. do fotografowania), zamiast świadczyć o braku szacunku dla ofiar Holokaustu, mogą pełnić funkcje regulacyjne dla odwiedzających Auschwitz-Birkenau. Przeprowadziliśmy wywiady pogłębione z przewodnikami tego muzeum oraz obserwacje odwiedzających muzeum. Okazało się, że wśród odwiedzających pojawia się dość powszechnie szereg reakcji na świadectwo Zagłady, które są niezgodne z normami. Mimo że są one piętnowane przez przewodników, wydają się adaptacyjne, ponieważ dystansują odwiedzających od potencjalnie traumatyzującego świadectwa Zagłady.
Słowa klucze: Holocaust, Auschwitz-Birkenau, humor, dystraktory, regulacja emocji