Artykuły: Tamara Hundorowa

W dyskursie współczesnej humanistyki z Czarnobylem i awarią w jego elektrowni jądrowej związane jest powstawanie nowej świadomości i nowej ukraińskiej literatury – „czarnobylskiej literatury”. Do czarnobylskiego korpusu tekstów należą utwory apokaliptyczne – wytwory kultury zarówno wysokiej, jak i niskiej. Czarnobylskie i postczarnobylskie teksty postrzegane są jako komunikat prowadzący do prawdy i przedstawiający prawdziwą realność, pozostawiający świadectwo dla przyszłych pokoleń. Tamara Hundorova, wychodząc od znaczenia Czarnobyla jako słowa-symbolu oznaczającego zupełną katastrofę, postrzega 1986 rok jako moment narodzin w Ukrainie nowej postmodernistycznej świadomości i literatury. Wskazuje także, że Czarnobyl stał się miejscem „niewyrażalnego” w kulturze ukraińskiej – fenomenem podobnym do Oświęcimia, Hiroszimy czy Holocaustu w innych kulturach europejskich. Dlatego też, w opinii kijowskiej badaczki, Czarnobyl wymaga ponownej re-interpretacji. Apokaliptyczna recepcja Czarnobyla jest dla Hundorowej punktem wyjścia do analizy retorycznych kodów czarnobylskiego dyskursu.