Artykuł zawiera analizę (mini)powieści Piotruś Leo Lipskiego oraz tomu poetyckiego Tła Stanisława Czycza. Ma na celu wykazanie, że głównym celem obu utworów jest próba wyrażania niewyrażalnego, które jest tożsame z traumą oraz zaczerpniętym z myśli Jacquesa Lacana Realnym. Obaj autorzy próbują robić to za pomocą epifanicznego ukształtowania tekstów, wyraźnie wykorzystując zjawisko kontrastu i tym samym poetykę afektywną. Ze stosunku do niewyrażalności Czycza i Lipskiego można wnioskować o konieczności rozpatrywania ich twórczości raczej w kategoriach myśli ponowoczesnej niż nowoczesnej.
Trauma i epifania w Piotrusiu Leo Lipskiego i Tłach Stanisława Czycza
Numer:
2015 / 6