Artykuł stanowi próbę rozszerzenia horyzontu badań nad awangardą o perspektywę anarchistyczną w duchu Jessego S. Cohna. Otwarcie na etyczne aspekty projektowanej przez tekst wspólnoty autorka zestawia z kategoriami negatywnej afirmacji oraz intensywności, odczytując zaangażowanie poezji Konrada Góry w naturalnej dla niego perspektywie wartości anarchistycznych.
Słowa klucze: anarchia, Aleksander Wat, Konrad Góra, awangarda, wspólnota cierpiących