W artykule podjęto problematykę postpamięci w Oksanie Włodzimierza Odojewskiego, której nośnikiem jest główna bohaterka powieści. Punkt wyjścia rozważań stanowi psychologiczne pojęcie pracy pamięci odniesione do doświadczenia traumatycznego (rzezi wołyńskiej) jako stałego problemu twórczości ukraińskiej pisarza. Wprowadzono kategorie pamięci dialogicznej oraz inności, które zostały potraktowane jako istotne wyznaczniki stopnia realizacji procesu terapeutycznego. Główną tezę artykułu stanowi stwierdzenie ewolucyjnego charakteru twórczości ukraińskiej Odojewskiego, w której Oksana byłaby ostatnim etapem pracy pamięci nad wydarzeniami na Kresach Wschodnich w czasie II wojny światowej. Przyznanie naznaczonemu postpamięcią Innemu równorzędnego głosu w dialogu polsko-ukraińskim okazuje się istotnym elementem procesu terapeutycznego w kontekście narodowym.
Literatura wobec pracy pamięci na przykładzie „Oksany” Włodzimierza Odojewskiego
Numer:
2020 / 3