Artykuł dotyczy recepcji Arystotelesowskiej kategorii katharsis w współczesnym dyskursie filozoficznym i teoretycznoliterackim. Zarówno Roman Ingarden w rozprawie Uwagi na marginesie „Poetyki” Arystotelesa, jak i Paul Ricoeur w pracy Czas i opowieść, dążą do minimalizacji oraz dysfunkcjonalizacji tego pojęcia. Usuwanie z niego aspektów poznawczych prowadzi albo do estetyzacji (Ingarden), albo do ujmowania go wyłącznie w wymiarze etycznym (Ricoeur).
Niemożliwa katharsis. Roman Ingarden i Paul Ricoeur czytają 'Poetykę' Arystotelesa
Numer:
2010 / 4