Twórczość literacka publikujących we Francji pisarzy żydowskich pochodzenia maghrebskiego, której początki sięgają lat 50. XX wieku, rozwija się szczególnie dynamicznie począwszy od lat 80. Spełnia ona następujące funkcje społeczne: wspomnieniową, historiograficzną i adaptacyjną. Migracja wywołuje zachodzące w nowym środowisku procesy wspominania oraz upamiętniania, pozwalając ewentualnie walczyć z doświadczoną traumą i dostarczając grupie migrantów punktów odniesienia. Twórczość literacka pozwala snuć narrację o przeszłości, bez konieczności poddawania się rygorom naukowości. Procesy te zapośredniczają relacje między migrantami a wspólnotą przyjmującą, w której literatura wychodzi poza rzeczywistość społeczną, jaka ukształtowała jednostki.
Słowa kluczowe: Literatura migracyjna, żydzi we Francji, Maghreb, socjologia literatury