Artykuł stanowi omówienie dziewiętnastowiecznych ksiąg z podpisami osób zwiedzających pierwsze polskie muzeum, Świątynię Sybilli w Puławach. Wpisy są interpretowane w perspektywie antropologii praktyk piśmiennych. Wybrane problemy to: rekontekstualizacja wpisów, materialność i funkcjonalność tomów z autografami, strategie wizualności puławskich ksiąg i związana z tym performatyczność, a także piśmienne taktyki zwiedzających, zogniskowane wokół pamięci i tożsamości narodowej.
Oto, co czyni pismo. Księgi Świątyni Pamięci w Puławach i ich sprawcza moc
Numer:
2015 / 4