Cisnormatywne analizy relacji osób trans do terapii hormonami płciowymi (HRT) mają tendencję do spłyconego, banalnie opozycyjnego przedstawiania osób trans jako biernych przedmiotów oddziaływania ponadnarodowych przepływów kapitału i wiedzy-władzy przemysłu farmakologicznego. Niniejszy artykuł stanowi pogłębiony namysł nad powyższym zjawiskiem. Wychodzi on od prywatnego doświadczenia autorki jako trans kobiety w procesie tranzycji medycznej celem przedstawienia alternatywnej perspektywy na HRT. Wykorzystując ramy teoretyczne wprowadzone w anarchistycznej antropologii James C. Scotta, artykuł ten pokazuje jak można rozumieć praktyki hormonalne osób trans jako realizację “pośrednich obszarów sprawczości” w poszukiwaniu “znośnego życia”.
Słowa kluczowe: transpłciowość, HRT, autoteoria, metis, infrapolityka