Artykuł przedstawia fenomen seksownego faszyzmu jako przykład relacji płci oraz władzy. Pojęcie wywiedzione ze słynnego eseju Susan Sontag Fascynujący faszyzm skłania nie tylko do refleksji natury literaturoznawczej czy kulturoznawczej, ale również psychologicznej i antropologiczno-historycznej. Analizując wybrane teksty kulturowe (powieści i filmy) oraz źródła historyczne, w których pojawia się postać „pięknego hitlerowca”, można dojść do wniosku potwierdzającego tezy Michela Foucaulta dotyczące relacji między władzą a seksualnością. Piękno traktowane jako wysublimowane narzędzie władzy nad drugim człowiekiem pojawia się w kontekście omawianej kwestii – hitlerowskich zbrodniarzy, którzy uchodzili (i uchodzą) za obiekty jednoznacznie erotyczne.
Seksowny faszyzm jako egzemplifikacja relacji płci oraz władzy
Numer:
2015 / 2