Artykuły: Julia Lewandowska

Pamięć wspólnoty chrześcijańskiej negocjowana i konstruowana w pierwszych wiekach naszej ery jest pamięcią androcentryczną i, posługując się terminem ukutym przez Elizabeth Shüssler Fiorenzę, kyriarchiczną. Kanon Dobrej Nowiny i jej kolejne interpretacje Ojców i Doktorów Kościoła utrzymywały głos kobiet poza dominującym dyskursem publicznym. Jednak słowo i sprawczość kobiet stanowiły nieredukowalną część jej dziedzictwa i tradycji. Referat analizuje kilka przykładów poszukiwań kobiecych genealogii biblijnych wśród wczesnonowożytnych i współczesnych autorek podejmujących kwestie teologiczne. Kładzie nacisk na zmienne znaczenia godności i skromności [dignitas i modestia] jako środków retorycznych i jako manifestacji semantyczno-somatycznych w konstruowaniu funkcji i pojęcia autorki. Tekst jest moją pierwszą próbą podejścia do niezwykle aktualnego tematu przewartościowania/zrewidowania roli kobiet w ramach historii Kościoła katolickiego i jego magisterium. Ujęcie tego wątku z perspektywy teorii afektów otwiera nowe możliwości interpretacyjne, które przekraczają utrwalone dychotomie: kobiecy/męski, wewnątrz/na zewnątrz, centrum/peryferia, opór/asymilacja.
Słowa kluczowe: teologia feministyczna, mariologia, egzegeza, retoryka, afekt, monastycyzm chrześcijański, kobiece genealogie