Autorka artykułu poszukuje odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób problematyka Zagłady funkcjonuje (czy w ogóle?) w powieści Skaza Magdaleny Tulli, przy okazji zastanawiając się nad referencyjnością tego utworu względem rzeczywistości i historii. Badaczka odkrywa, że metaliteracki charakter tej prozy („literatury zrobionej z literatury”), nie oznacza wcale zabawy z konwencjami literackimi, co mogłoby faktycznie zbliżyć te książki do „postmodernistycznych dziwadeł”, ale jest głębokim wyrazem postawy egzystencjalnej człowieka, dla którego wydarzenia, zmieniające raz na zawsze oblicze świata (np. Zagłada) są jedynie „opowieściami o nich”, natomiast ich istota („prawdziwa historia”, jak mówi Tulli) wpada w jakiś obszar nieświadomy, którego nie sposób pochwycić.
„Setka szarych palt”. (Nie)świadomość Zagłady w powieści Skaza Magdaleny Tulli
Numer:
2013 / 5