Artykuł jest próbą określenia znaczenia i potencjału „trzeciej drogi” w kulturze polskiej pierwszej połowy lat osiemdziesiątych. Autor charakteryzuje twórczość łódzkiego środowiska Kultury Zrzuty, wydobywając na plan pierwszy wątek krytyczny wobec tradycji narodowo-katolickiej. Umieszczając tę twórczość na tle społecznym pierwszej połowy lat osiemdziesiątych i dowodząc, że treści narodowo-katolickie były nierozerwalnie wpisane w ruch „Solidarność”, autor proponuje spojrzeć na zajmowane przez Kulturę Zrzuty „trzecie miejsce” jako pozycję polityczną i punkt operacyjny krytyki polskiej kultury.
słowa kluczowe: kultura narodowa, „Solidarność”, Kościół katolicki, profanacja, sztuka krytyczna