Artykuł omawia problem kryzysu legitymizacji literaturoznawstwa związanego z marginalizacją roli literatury w społeczeństwie. Wraz z rozwojem mass mediów i informatyzacją społeczeństw literatura przestała pełnić tak ważną rolę w kształtowaniu tożsamości współczesnego człowieka jak dawniej. Literaturoznawcom coraz trudniej odpowiedzieć na pytanie o zyski, jakie z istnienia ich dyscypliny czerpią ci, którzy jej nie uprawiają, badania literackie są działalnością w dużej mierze autokreacyjną, służą budowaniu tożsamości tych, którzy się nimi zajmują, co stoi w sprzeczności z faktem, że są one finansowane z pieniędzy publicznych (społeczeństwo utrzymuje literaturoznawców, którzy zajmują się własną autokreacją). Autokreacyjny charakter dyscypliny i wyłączenie spod mechanizmu rynkowego prowadzi do uwolnienia się badań literackich od jakiejkolwiek zewnętrznej weryfikacji, co ma negatywny wpływ zarówno na kształt badań, jak i nauczania akademickiego.
Kryzys legitymizacji literaturoznawstwa
Numer:
2011 / 6