Przedmiotem rozpoznań są międzyjęzykowe konstrukcje hybrydyczne w awangardowych poetykach i poetologiach rosyjskich. Punktem wyjścia dociekań jest rozróżnienie historycznych hybryd językowych (archaicznej innojęzyczności mowy) i zamierzonego krzyżowania języków etnicznych w wypowiedziach literackich. Artystyczna, historyczno-lingwistyczna i ideologiczna motywacja futurystycznych języków zmyślonych, uniwersalnych i „hodowlanych” oraz zaumnych hybryd międzyjęzykowych sprawdzana jest w kontekście porewolucyjnej polityki językowej („inżynierii językowej”) oraz jafetyckiej doktryny lingwistycznej Nikołaja Marra. Artykuł unaocznia istotną rolę jafetydologii (lingwistycznej „paleontologii semantycznej”) w kształtowaniu się koncepcji zaumu petersburskich i tyfliskich futurystów. Miedzyjęzykowe konstrukcje hybrydyczne traktowane są jako symptom utopistycznego światopoglądu wschodnioeuropejskiego modernizmu.
Wielojęzyczność jako chwyt
Numer:
2009 / 6