Artykuły: Tokimasa Sekiguchi

Choć niewiele jest monografii poświęconych historii pojęcia Azji, typowego i znaczącego składnika powszechnej „kreacyjnej geografii [imaginative geography]”, aby się zapoznać z jego procesem kształtowania wystarczy zajrzeć do prac już licznie napisanych na temat dziejów idei Europy. Słowo „Azja” towarzyszyło słowu „Europa” od początku ich istnienia w piśmiennictwie produkowanym na obszarze obecnej Europy. Począwszy od opisu Wojny grecko-perskiej u Herodota poprzez teksty Arystotelesa, Machiavellego, Montesquieu, Hegla, Hugo, Marks, itd. aż po teraźniejsze teksty można śledzić, jak te słowa, zrazu terminy czysto geograficzne, ulegały metonimizacji i personifikacji u kolejnych autorów, którzy sumiennie dziedziczyli retorykę po poprzednikach. Pobieżny nawet przegląd owego procesu pozwala stwierdzić, że pojęcie „Azja” służyło jako ujemny antonim, którym się starano definiować i sublimować obraz Europy zależnie od potrzeb i ideologii samookreślenia Europejczyków danej epoki.

Echo ankiety Tekstów Drugich z 1990 r. skierowanej do polonistów działających za granicą – wypowiedź profesora tokijskiego uniwersytetu