Artykuł analizuje sposób, w jaki wybrane utwory współczesnych polskich prozaików konstruują obraz społeczno-kulturowej kondycji polskiej diaspory w Wielkiej Brytanii, która utworzyła się na fali migracji poakcesyjnej po 2004 r. Wykorzystując kategorie teorii postkolonialnej, jakimi posługuje się Homi Bhabha w Miejscach kultury, autor tekstu dokonuje przeglądu stereotypów regulujących sposób postrzegania polskiego migranta w Zjednoczonym Królestwie i zastanawia się nad ich rolą w procesie tworzenia się tożsamości migracyjnej. W zderzeniu z niewspółmiernością obcej kultury nowo przybyli na Wyspy Brytyjskie Polacy muszą zmierzyć się z problemem własnej tożsamości narodowej i uświadomić sobie, że będzie ona miała charakter hybrydyczny.
Słowa kluczowe: literatura migracyjna, współczesna literatura polska, teoria postkolonialna, hybrydyczność, tożsamość emigracyjna, Homi Bhabha