Tekst jest próbą reinterpretacji "Złotego kubka", najbardziej znanego wiersza Teofila Lenartowicza. Kluczem do jego odczytania jest powtórzenie, analizowane nie tylko na poziomie struktury tekstu (stopa, rym, refren, paralelizm ludowy), ale również jako jego znaczeniowa dominanta. Poprzez tematyzację problematyki powtórzenia, utwór stylizowany na ludową piosenkę staje się wypowiedzią metaliteracką, dość niespodziewanie wpisującą się w atmosferę kryzysu reprezentacjonistycznej koncepcji sztuki.
Przerysowane z prze-pisanego. Prze-czytać Złoty kubek Teofila Lenartowicza
Numer:
2013 / 5