Metodą krytyki genetycznej artykuł przedstawia pewne wątki obecne w brulionach wiersza Pan Cogito – zapiski z martwego domu, który w początkowych fazach pisania był opowieścią „wspomnienia Pana Cogito z azylu”. Tablice pokazują wyrazy związane z rzeczywistością azylu, poddane skreśleniom i usunięciom. Interpretacja obrazu rzeczywistości „szpitalnej świątyni „, miejsca pobytu bohaterów, została przeprowadzona na tle badań Goffmana i Foucault’a. Dedykacja jednej wersji tekstu pozwala zasugerować niektóre wspólne motywy „wspomnienia” Pana Cogito i Obłędu Krzysztonia.
Słowa kluczowe: Zbigniew Herbert – rękopisy – krytyka genetyczna – Goffman – instytucja totalna – Krzysztoń