W artykule przedstawiona została transkrypcja szkicu nieznanego wiersza Zbigniewa Herberta zatytułowanego Lekcja Białoszewskiego. Rękopis tego tekstu znajduje się w archiwum. Autorka artykułu osadziła interpretację utworu w kontekście związków między semantyką a etyką, rozpoznając tę problematykę jako podstawową dla zrozumienia zapisu Herberta. Jego wiersz to szczególne świadectwo namysłu nad powinnościami i możliwościami poety w sytuacji, którą diagnozuje Herbert jako stan „zapaści semantycznej”. Przeciwstawieniu się temu stanowi podporządkowane były publicystyczne wypowiedzi poety z lat 90. Chociaż wiersz pozostaje w kręgu tej tematyki, jego właściwym celem jest nie tyle analiza barbaryzacji języka, ile medytacja nad bezradnością poezji wobec tego zjawiska.
Słowa kluczowe: Zbigniew Herbert, archiwum Zbigniewa Herberta, Miron Białoszewski, rękopis, poezja, felieton, język, semantyka, etyka, ironia, patos, moralizm, barbaryzacja