Autorka przygląda się twórczości mieszkających w Niemczech pisarzy związanych z Klubem Nieudaczników Polskich w Berlinie Leszka Oświęcimskiego i Wojciecha Stamma, a także nie związanych z nim Krzysztofa Niewrzędy i Dariusza Muszera z perspektywy literaturoznawstwa interkulturowego, którego koncepcję w Niemczech rozwinął m.in. Michael Hofmann. Interesuje ją przewijający się przez prozę i lirykę migrantów-mężczyzn, przede wszystkim przez jej „nieudacznicki” nurt, motyw podwójnego upokorzenia (na tle narodowym, jako Polak, i na tle genderowym, jako mężczyzna), a więc zapisany w literaturze kryzys tożsamości narodowej i płciowej. W centrum uwagi stoją strategie ochodzenia się z własną „innością”, „podrzędnością” w zderzeniu z kulturą „obcą” (zachodnioeuropejską, niemiecką, feministyczną), strategie odzyskiwania godności i destabilizacji kultury większości przez suwerenne wniesienie do niej własnych wartości, dekonstrukcję stereotypów i podejście parodystyczno-groteskowe.
Fasadowy postmodernizm książki Tryzny, skrywający mesjanistyczny przekaz skierowany do polskich kobiet
Autorka odkrywa w tekstach Marii Janion wykładniki świadomości New Age