Helenie z Weinsztoków Beatus (1882-1916), pisarce, edytorce i działaczce społecznej, związanej z młodopolskim poetą – księdzem Antonim Szandlerowskim, historycy literatury wyznaczyli miejsce podrzędne, redukując ją do roli „muzy sakralnej”. Ze względu na skandalizujący charakter ich związku (Beatus była zamężną Żydówką), wokół jej postaci nagromadziło się wiele przekłamań. Tymczasem na jej udział w procesie twórczym Szandlerowskiego, wskazuje stylistyczne podobieństwo jej powieści autobiograficznej zawierającej listy do poety oraz zbioru korespondencji Szandlerowskiego zamieszczonych w Confiteorze. Niezależnie od faktycznego współudziału w dziele przypisanym autorowi Parakleta, warto spojrzeć na twórczość Beatus jako na zjawisko samodzielne, rozwikławszy uprzednio meandry biograficzne.
Słowa kluczowe: Helena Beatus, Antoni Szandlerowski, intymistyka młodopolska