Artykuły: Joanna Armatowska

Poetycko-filozoficzne zestawienie dwóch porządków myślowych: metafizyki codzienności Mirona Białoszewskiego i filozoficznych wywodów o relacji z istnieniem Emanuela Lévinasa zasadza się na rozpoznaniu w byciu przygniatającego balastu istnienia. Strategie oswajania istnienia odsyłają do „fenomenów przedrefleksyjnych”: zjawisk lenistwa i zmęczenia. Właśnie one, wraz z kategorią bezsenności jako anonimowego czuwania, okażą się wspólną dla Białoszewskiego i (wczesnego) Lévinasa perspektywą fenomenologiczną, więcej – owe treści świadomości przyjmą funkcję tropów istniejącego i istnienia; anonimowości i wyłaniania się z niej podmiotu. Rozstrzygający dla konstytuowania się podmiotu moment pokaże jednak, że drogi Lévinasa i Białoszewskiego rozwidlają się.