Artykuł przedstawia ogólną refleksję na temat rozwijających się od niedawna zielonych studiów o niepełnosprawności. Analizie poddano wybrane prace artystów z niepełnosprawnościami: Sunaury Taylor, Clair Cunningham i Rafała Urbackiego, które w różnym stopniu łączą perspektywę osobistą, skupioną na indywidualnym doświadczeniu niepełnosprawności, z namysłem ekologicznym. Wybrane teksty kultury poruszają zagadnienia o kluczowym znaczeniu dla omawianej dziedziny, takie jak (współ)zależność oraz umowność binarnych opozycji: natura-technologia, człowiek-zwierzę, sprawność-niepełnosprawność. Artykuł pokazuje, że zielone studia o niepełnosprawności są nie tylko źródłem nowych narzędzi służących namysłowi nad miejscem człowieka w świecie, ale również formą aktywizmu, która stawia sobie za cel budowę inkluzywnego, bioróżnorodnego świata w duchu większej sprawiedliwości ekologicznej.
Słowa kluczowe: zielone studia o niepełnosprawności, studia o niepełnosprawności, humanistyka ekologiczna, bioróżnorodność, performans, literatura, twórczość artystów z niepełnosprawnościami