Artykuł jest propozycją syntetycznego przedstawienia społecznej teorii psychoanalizy w pracach Sigmunda Freuda i Jacquesa Lacana jako pewnego programu zorganizowanego wokół czterech kluczowych pojęć: mitu, symbolu, struktury i dyskursu. Freud zainaugurował tę teorię proponując „mit społeczny” psychoanalizy i koncepcję wyłonienia się symbolu z aktu przemocy. Lacan opracował oryginalną teorię międzyludzkich relacji strukturalnych opartą na negatywności i jej koniecznych efektach oraz koncepcję dyskursu jako więzi społecznej. W ostatniej części tekstu teoria społeczna psychoanalizy zostanie zastosowana do interpretacji problemu walki klas w jego trzech wymiarach: identyfikacji, efektów struktury w dyskursie oraz sprawczości politycznej znaczącego.
Słowa kluczowe: Psychoanaliza; dyskurs; walka klas; Sigmund Freud; Jacques Lacan.